در صورت جعل خیار و عدم انجام تعهد

شما می‌توانید با به اشتراک گذاشتن دیدگاه و تجربیات خود در انتهای مقاله به گفتمان آنلاین با کارشناسان وینداد و دیگر کاربران بپردازید.

آنچه در این مقاله می آموزیم

پرسش: در معامله جعل خیار شده در صورت عدم انجام تعهد اگر خریدار بخواهد، دادگاه در این مورد فروشنده را منحصراً به پرداخت وجه التزام، محکوم خواهد کرد. چنانچه در قرارداد بیع، فروشنده متعهد گردد تا تاریخ معین (مثلاً دو ماه دیگر) در دفترخانه اسناد رسمی حاضر شود و سند انتقال را به نام خریدار امضاء کند در غیر این صورت علاوه بر استرداد ثمن مبلغ ده میلیون ریال خلف وعده بپردازد

در صورت عدم انجام تعهد، آیا دادگاه می‌تواند فروشنده را به این پرداخت وجه التزام و انتقال سند رسمی الزام کند؟ (با فرض این‌که تاریخ معین سپری شده و موارد فوق درخواست شود)

آیا بایع می‌تواند با تمسک به خیار شرط موضوع مواد ۳۹۹ الی ۴۰۱ قانون مدنی، دفاع کند که با توجه به شرط مندرج در قرارداد بیع، خریدار فقط حق دریافت ثمن پرداختی و وجه خلف وعده را دارد و حق درخواست انتقال سند مورد معامله را ندارد و اضافه کند عدم حضور وی در موعد معین در دفترخانه و انتقال سند در حقیقت، اعلام اراده او به فسخ معامله بوده که انجام پذیرفته در نتیجه مشتری فقط باید ثمن و وجه را دریافت دارد و لاغیر؟

جعل خیار

اتفاق نظر

برای پاسخ به سؤال دو فرض دور از ذهن نیست.فرض اول: تصور شود قصد و اراده طرفین این بوده است که بیع را در دفترخانه و به هنگام تنظیم سند منعقد کنند و آنچه در قرارداد درج شده، تنها وعده انجام بیع یا قولنامه بوده است که در این صورت، خریدار فقط می‌تواند وجه التزام را درخواست کند؛چرا که در چنین وضعی وجه التزام جانشین اجرای تعهد می‌شود (ماده ۲۳۰ قانون مدنی)فرض دوم: (که سؤال نیز ناظر به آن می‌باشد) این است که احراز شود در قرارداد اشاره عقد بیع به‌ طور صحیح محقق شده و تنها رسمیت بخشیدن به آن از طریق حضور در دفترخانه و انتقال سند موضوع شرط تحقق می‌یابد.

در این صورت، باید پذیرفت که یکی از مبانی اصلی اعمال خیار که بر پایه قاعده لا ضرر استوار است حمایت از فرد زیان‌ دیده خواهد بود،یا به عبارتی باید اعمال خیار را ابزاری در جهت احقاق حقوق و جلوگیری از ضرر یا جبران ضرر و اجرای عدالت دانست.

اتفاق نظر

گفته می‌شود خیار شرط ناظر به موردی است که اعمال آن منوط به تخلف از انجام دادن تعهد نباشد؛ زیرا در غیر این صورت به متخلف اجازه داده می‌شود علاوه بر عدم اجرای تعهد و عدم وفای به عهد، هم از امتیازی برخوردار شود و هم به‌ حق طرف مقابل لطمه وارد سازد.

اگر در قرارداد صدر‌الاشاره بپذیریم که در صورت عدم انتقال سند،برای خریدار حق اعمال خیار تخلف شرط وجود دارد خریدار مطابق مواد ۳۳۷ و ۳۳۸ قانون مدنی، چاره‌ای جز مراجعه به دادگاه و الزام و درخواست و اجبار فروشنده در وفای به شرط ندارد؛ 

جعل

 

زیرا تا زمانی که عدم امکان اجبار فروشنده به انجام شرط معلوم نگردد او حق اعمال خیار اخیر و فسخ معامله و در نتیجه دریافت ثمن را نخواهد داشت البته اگر فروشنده بر خریدار شرط می‌کرد که هرگاه در زمان معین، ثمن یا مثل آن را به خریدار رد کند حق فسخ داشته باشد این حق برای او محفوظ می‌ماند، حال آن‌‎که موضوع سؤال نیز منصرف از این مورد است.

پس نتیجه حاصل این‌که درخواست الزام به تنظیم سند مخالفتی با قرارداد مورد سؤال ندارد.طبعاً اگر وجه التزام یا وجه خلف وعده برای جبران خسارت معین و منظور شده باشد،مطالبه آن وفق ماده ۲۲۱ قانون مدنی منعی ندارد،مگر آن‌که به‌منظور غیر از این در نظر گرفته شده باشدکه مطابق آن محل تردید خواهد بود.

نظر کمیسیون نشست قضائی (۵)

با توجه به فرض سؤال، در معامله جعل خیار شده و در صورت عدم انجام تعهد چنانچه خریدار بخواهد، دادگاه در این مورد فروشنده را منحصراً به پرداخت وجه التزام، محکوم خواهد کردو با وجود چنین شرطی فروشنده را نمی‌توان ملزم به تنظیم سند رسمی انتقال نمود.

مقالات دیگر

با ما در ارتباط باشید