0 امتیاز
در املاک و سرقفلی توسط
ویرایش شده توسط

با سلام، شخص A , B برادر می باشند .شخص A یک واحد مسکونی شخص B را به مستاجر اجاره و مبلغ ودیعه را دریافت و به شخص B که مالک آپارتمان می باشد پرداخت نکرده است و نیز اجاره بها ها را دریاف و به مالک نداده است. در اجاره نامه اسم هر دو برادر به عنوان موجر قید و توسط هر دو نفر اجاره نامه امضاشده است. پس از انقضای مدت اجاره مبنی بر اینکه چه کسی باید مبلغ ودیعه را به مستاجر برگرداند بین دو برادر اختلاف افتاده است و مالک هم به برادرش مبنی بر استرداد مبلغ ماخوذه ودیعه و هم به مستاجر مبنی بر تخلیه عین مستاجره اظهارنامه فرستاده است.ولی نتیجه بخش نبوده و مستاجر تا 2 سال نیز از عین مستاجره استیفای منفعت نموده است، متعاقباً مستاجر قبل از اینکه عین مستاجره را تخلیه نماید در شورای حل اختلاف طی دو دادخواست جداگانه علیه هر دو برادر بصورت نصف به نصف مطرح و و بر خلاف واقع ادعا نموده عین مستاجره را تخلیه نموده است ، مالک (شخص (Aنیز در مقام دفاع مطرح نموده مستاجر از تخلیه عین مستاجره امتناع می نماید و شخص B که ملک را اجاره داده و ودیعه را دریافت نموده اقرار کرده ملک را بنده اجاره داده و کل مبلغ ودیعه را دریافت و خرج منزل برادرم (مالک) کرده ام . قاضی شورا هر دو برادر را طی آرای جداگانه و هر کدام را به مبلغ خواسته (نصف مبلغ ودیعه) محکوم نموده است . حال به عنایت به مراتب و باتوجه به اینکه مستاجر دیناری از بایت ودیعه و اجاره به مالک نداده است و مالک بلاجهت به نصف مبلغ ودیعه محکوم شده است ،نحوه محاسبه اجرت المثل ایام استیفای مستاجر از عین مستاجره چگونه باید محاسبه گردد؟ آیا کل مبلغ ودیه پرداخت شده از مبلغ کارشناسی کسر می گردد و یا مبلغی که مالک به آن محکوم شده است و چگونه و به چه مبلغی باید علیه مستاجر و شخص A طرح دعوی نمود؟(ضمناً دو برادر وکالتی در خصوص موضوع و هزینه کرد برای ساختمان ندارد.)

1 پاسخ

0 امتیاز
توسط
انتخاب شده توسط
 
بهترین پاسخ

با سلام درمورد توضیحات شما باید گفت که اصل تقصیر در قرارداد در قانون آئین دادرسی مدنی ایران پذیرفته شده واینکه مستاجر برادران الف و ب را به پرداخت مبلغ ودیعه محکوم کرده و در نتیجه این دوبرادر را مقصر دانسته تازمان زمان است مستاجر بی تقصیر قلمداد واز حق حبس خود استفاده کرده و دیناری هم اجرت المثل نمیدهد حتی اگراز ملک استفاده نموده باشد  باز هم اجرت المثلی شاملش نمیشود وتنها راهش هم این است که دو برادر بتوانند  اثبات کنند که ایشان یعنی مستاجر  بعد از انقضائ قرارداد مقصر بوده و دو برادر بی تقصیر بوده اند که آن هم باتوجه به حکم محکومیت دوبرادر به پرداخت مبلغ ودیعه و به نوعی تقصیر را متوجه دو برادر مینماید که در این مورد رویه داد گاه این است که شهادت را به طور یک راه منحصر به فرد بر هر سند رسمی ازجمله رای گذشته دادگاه می پذیرد حتی اگر خلاف اصول وقوانین طبیعی هم اگر باشد باز هم در قالب دلیل شرعی میپذیرد ودر غیر اینصورت با توجه به حکم قبلی دادگاه مبنی بر محکومیت دوبرادر مذکور به پرداخت مبلغ ودیعه و مقصر شناخته شدن دو برادر در این دعوا تا زمان زمان است طبق قانون مدنی حتی دیناری اجرت المثل نمی پردازد که هیچ بلکه حتی میتواند خسارت تاخیر تادیه مبلغ ودیعه را هم طبق همین قانون مدنی از بابت تقصیر درخواست کرده و بگیرد


...