گواهی عدم امکان سازش

شما می‌توانید با به اشتراک گذاشتن دیدگاه و تجربیات خود در انتهای مقاله به گفتمان آنلاین با کارشناسان وینداد و دیگر کاربران بپردازید.

آنچه در این مقاله می آموزیم

دادخواست صدور گواهی عدم امکان سازش (طلاق توافقی)

مشخصات طرفیننامنام خانوادگینام پدرسنشغلمحل اقامت- خیابان – کوچه – پلاک- کدپستی
خواهان 

 

خوانده 

 

وکیل 

 

خواسته یا موضوعتقاضای صدور گواهی عدم امکان سازش (طلاق توافقی)
دلایل و منضماتفتوکپی عقدنامه ازدواج
ریاست محترم دادگاه عمومی حقوقی
احتراماً به استحضار می‌رساند:

احتراماً، با تقدیم این دادخواست به استحضار عالی می‌رساند: نظر به اینکه اینجانبان (زن و شوهر) از هر جهت برای جدایی به توافق رسیده‌ایم؛ لذا با عنایت به ماده واحده مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام هر زمان که دادگاه محترم مقرر بدارد داوران خود را معرفی نموده و تقاضای صدور گواهی عدم امکان سازش (طلاق توافقی) را داریم.

 

محل امضاء – مهر – اثر انگشت
شماره و تاریخ ثبت دادخواستریاست محترم شعبه ………… دادگاه …………… رسیدگی فرمایید.

نام و نام خانوادگی ارجاع

 

دادخواست طلاق از طرف زوج (شوهر)

مشخصات طرفیننامنام خانوادگینام پدرسنشغلمحل اقامت- خیابان – کوچه – پلاک- کدپستی
خواهان 

 

خوانده 

 

وکیل 

 

خواسته یا موضوعتقاضای طلاق (صدور گواهی عدم امکان سازش)
دلایل و منضماتکپی عقدنامه
ریاست محترم دادگاه عمومی حقوقی
احتراماً به استحضار می‌رساند:

۱٫ با توجه به عقدنامه پیوستی اینجانب…(خواهان) و زوجه خانم … فرزند … به تاریخ … با عقد دائم ازدواج نموده‌ایم.

۲٫ مدت …سال/ماه از زندگی مشترک می گذرد.

۳٫ حاصل توجهاً به اختلاف و ناراحتی‌های پیش‌آمده و عدم امکان ادامه زندگی مشترک و سوء رفتار نامبرده به استناد ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی تقاضای رسیدگی و صدور حکم طلاق نام‌برده را دارم.

 

محل امضاء – مهر – اثر انگشت
شماره و تاریخ ثبت دادخواستریاست محترم شعبه ………… دادگاه …………… رسیدگی فرمایید.

نام و نام خانوادگی ارجاع

 

دادخواست تنفیذ طلاق منعقده در کشور خارجی

مشخصات طرفیننامنام خانوادگینام پدرسنشغلمحل اقامت- خیابان – کوچه – پلاک- کدپستی
خواهان 

 

خوانده 

 

وکیل 

 

خواسته یا موضوعتنفیذ طلاق منعقده در کشور…… و ثبت رسمی و اجرای آن در ایران به انضمام کلیه خسارات قانونی
دلایل و منضماتکپی مصدق: ۱٫ عقدنامه ۲٫ حکم طلاق ۳٫ دادنامه شماره…. صادره از… ۴٫ ترجمه رسمی دادنامه مذکور
ریاست محترم دادگاه عمومی حقوقی
احتراماً به استحضار می‌رساند:

اینجانب با خوانده به استناد کپی مصدق عقدنامه شماره…. مورخ / / عقد ازدواج دائمی در دفترخانه… منعقد کرده‌ایم. نظر به عدم حصول توافق اخلاقی در ادامه و استمرار زندگی مشترک در نهایت موفق به اخذ حکم طلاق به شماره…. از…. کشور…. گردیدیم، فلذا به استناد حکم یاد شده (کپی و ترجمه مصدق ضمیمه) مستنداً به ماده ۹۷۲ قانون مدنی تنفیذ حکم طلاق صادره و اجرای صیغه طلاق و ثبت رسمی آن در یکی از دفاتر اسناد رسمی مورد استدعاست.

 

محل امضاء – مهر – اثر انگشت
شماره و تاریخ ثبت دادخواستریاست محترم شعبه …. دادگاه … رسیدگی فرمایید.

نام و نام خانوادگی ارجاع

 

گواهی عدم امکان سازش

نمونه متن سند اقرار به بذل مهریه

در تاریخ ذیل خانم ……….. فرزند ………….. به شماره شناسنامه ……………. صادره از ………….. دارای شماره ملی ……………… متولد …………. ساکن ……………………….. وکدپستی ……………… در این دفترخانه حاضر گردید و بعد از حضور اعلام نمود اینجانب با طیب خاطر و رضای کامل اقرار و اعتراف صریح می‌نمایم مبنی بر اینکه تمامی و کل و صداق و مهریه‌ام (مندرج در سند قباله نکاحیه ثبت شده تحت شماره ……….. مورخ ………… دفتر ازدواج شماره ……………..) را به شوهرم آقای …………… فرزند ………. به شماره شناسنامه ……….. صادره از ………. دارای شماره ملی ……………………… متولد …………… بذل نمودم و بخشیدم و در خصوص موارد موصوف هیچ‌گونه ادعا و اعتراضی نداشته و ندارم و در آینده نیز نخواهم داشت و ضمن عقد خارج لازم که عقد مزبور فی‌مابین اینجانب و زوج فوق‌الذکر منعقد شده هرگونه ادعا و اعتراض احتمالی و بعدی خو د را ولو به عنوان تضرر و حق رجوع به مابدل را از خود سلب و ساقط می‌نمایم. ضمناً گواهی شماره ………. مورخ ……….. دفتر رسمی ازدواج شماره مزبور مبنی بر عدم صلح یا عدم صدور اجراییه و دال بر بقاء مهریه تحصیل شده است.

حق‌الثبت به مبلغ پنج هزار ریال و حق‌التحریر و بهای اوراق به مبلغ …………………. ریال از طریق سامانه پرداخت الکترونیک طی شماره مرجع ……………. واریز و قبض حق‌التحریر به شماره ……………………… صادر و تسلیم گردید و این سند در اوراق به شماره‌های ………….. و ………………. تنظیم گردید.

به تاریخ …………………………….. ماه سال یک هزار و سیصد و نود هجری شمسی.

عدم وکالت زوجه در طلا توافقی و عدم حضور زوج

پرسش:

۱٫ در مواردی که گواهی عدم امکان سازش طلاق توافقی حسب درخواست زوجین پس از طی مراحل قانونی صادر می­گردد و زوجه ظرف ۳ ماه از تاریخ قطعی شدن رأی گواهی را به دفتر رسمی ازدواج و طلاق تسلیم نموده است لیکن زوج از مراجعه به دفتر طلاق امتناع و مجهول­المکان می‌باشد و زوجه فاقد سند رسمی و یا وکالت‌نامه از سوی زوج جهت اجرای صیغه طلاق است در این موارد تکلیف قانونی با عنایت به عدم تصریح قانون حمایت خانواده مصوب ۱/۱۲/۱۳۹۱ و فسخ قوانین سابق چیست؟ ارشاد فرمایید.

۲. راجع به ماده ۳۱ قانون حمایت خانواده جدید در مورد طلاق بائن غیرمدخوله یا یائسه که زوج مجهول­المکان است، آیا ارائه گواهی عدم جنین ضرورت دارد یا خیر؟

  1. با توجه به فرض استعلام مبنی بر صدور گواهی عدم امکان سازش حسب درخواست زوجین (طلاق توافقی) و عدم حضور زوج در دفتر طلاق جهت اجرای آن و اینکه زوجه فاقد وکالت از سوی زوج جهت اجرای صیغه طلاق می‌باشد، نظر به مفهوم مخالف ماده ۳۶ قانون حمایـت خانواده ۱۳۹۱، نمی‌توان زوج را مجبور به طلاق نمود و یا به لحاظ اینکه متعاقباً زوج مجهول‌المکان گردیده، دادگاه نمی‌تواند نماینده به دفترخانه معرفی نماید و با این اوصاف چنین گواهی عدم امکان سازشی با شرایط مذکور و با مضی مهلت مقرر، از درجه اعتبار ساقط است.
  2. دادگاه با قطع بر عدم وجود جنین (مثلاً یائسه یا غیرمدخوله بودن زوجه)، می­تواند زوجه را از معرفی به پزشکی قانونی برای انجام تست بارداری معاف نماید. مقررات ماده ۳۱ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱، منصرف از مواردی است که اساساً فرض وجود جنین منتفی است.

گواهی عدم امکان سازش قبل از ایقاع طلاق برای کلیه اتباع ایران

پرسش: آیا در مورد درخواست گواهی عدم امکان سازش ایرانیان غیرشیعه قانون حمایت خانواده حاکمیت دارد یا به مقررات قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه؟

نظر مشورتی اداره حقوقی به شرح زیر است:

قانون حمایت خانواده از جمله قوانین آمره مربوط به نظم عمومی است و درباره کلیه اتباع ایران پیرو هر مذهبی که باشند حکومت دارد.

بنابراین، اخذ گواهی عدم امکان سازش قبل از ایقاع طلاق برای همه الزامی است ولی اجرای صیغه طلاق و سایر تشریفات آن بر طبق قواعد مسلم اهل هر مذهب که در ماده واحده راجع به قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه مصوب ۱۳۱۲ به آن اشاره شده به عمل خواهد آمد.

اختلاف در اصل نکاح و طلاق و صلاحیت دادگاه

پرسش: با تصویب قانون حمایت خانواده و انتشار آن در تاریخ ۱۲/۱۲/۱۳۵۳ و با توجه به صلاحیتی که قانون مذکور برای رسیدگی به دعاوی خانوادگی و امور زناشویی در ماده ۱ قائل گردیده و با توجه به تعریفی که در ماده ۲ قانون مذکور از دعاوی خانوادگی شده است و مخصوصاً آن‌که دعاوی مربوط به نکاح و طلاق را هم صریحاً در عداد دعاوی خانوادگی قرار داده است، به نظر می‌رسد که دعاوی مربوط به اصل ازدواج و طلاق که در صلاحیت محاکم شروع بوده صریحاً جزء دعاوی مذکور در ماده ۲ قانون حمایت خانواده و مشمول صلاحیت دادگاه‌های عمومی قرار گرفته است مؤید این استنباط، ترتیب تحریر ماده ۵ است که در آن رسیدگی به اصل نکاح و طلاق را از مکان ارجاع به داوری مستثنی دانسته است.

آیا این استنباط از قانون جدید حمایت خانواده صحیح است؟ و چنانچه صحیح نیست توجیه خلاف آن چگونه است؟

اداره حقوقی بر مبنای نظر کمیسیون مشورتی حقوق مدنی، پاسخ استعلام را به تاریخ ۳۱/۴/۱۳۵۴ چنین اعلام داشته است:

ماده دوم قانون حمایت خانواده که از جمله دعاوی خانوادگی را دعاوی مدنی بین هریک از زن و شوهر دانسته است دلالت بر آن دارد که وجود این علقه ثابت و مسلم است والا درصورتی‌که در اصل آن اختلاف باشد دادگاه شرع صالح به رسیدگی است و استثنای مذکور در ماده پنجم نیز خود مؤید آن است که در صورت وجود اختلاف در اصل نکاح و طلاق دادگاه نمی‌تواند رسیدگی را به داور ارجاع نماید بلکه باید آن را به دادگاه شرع رجوع کند. همان‌طور که این استثناء قبلاً در ماده ششم قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۴۶ نیز وجود داشته است.

گواهی عدم امکان سازش

پرسش: به موجب مقررات صدر ماده ۱۱ قانون حمایت خانواده علاوه بر موارد مذکور در قانون مدنی در موارد مندرج در ذیل ماده مرقوم نیز زن یا شوهر برحسب مورد می‌توانند از دادگاه تقاضای صدور گواهی عدم امکان سازش نمایند، یکی از موارد مذکور در قانون مدنی ماده ۱۱۳۳ است که به‌موجب آن مرد می‌تواند هر وقت که بخواهد زن خود را طلاق دهد. با توجه به‌مراتب مذکور آیا ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی به قوت خود باقی است و صرف تمایل مرد به جدائی، مجوز صدور گواهی عدم امکان سازش خواهد بود؟

در مورد سؤال فوق اداره حقوقی در تاریخ ۱/۵/۴۷ چنین پاسخ داده است:

با توجه به فلسفه وضع قانون حمایت خانواده به‌طورکلی و بالأخص با عنایت به ماده ۸ قانون مزبور ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی نسخ ضمنی شده است منظور از عبارت (علاوه بر موارد مذکور در قانون مدنی) مذکور در ماده ۱۱ قانون حمایت خانواده مواردی غیر از ماده ۱۱۳۳ است.

در مورد غائب مفقودالاثر، دادگاه حکم طلاق می‌دهد نه گواهی عدم امکان سازش

پرسش: در مورد شوهرانی که برای کار کردن به خارج می‌روند و خبری از آنان نمی‌رسد و سن آنان در حدی نیست که عادتاً بتوان آن‌ها را مرده به شمار آورد، آیا می‌توان از زوجه دادخواست عدم امکان سازش پذیرفت و تکلیف دادگاه در این مورد چیست؟

  1. چنانچه مدت چهار سال مقرر در ماده ۱۰۲۹ قانون مدنی منقضی گردد زوجه غائب مفقودالاثر می‌تواند از دادگاه تقاضای طلاق نماید و سن غائب مؤثر در موضوع نخواهد بود. به‌موجب تبصره ۲ ماده ۳ لایحه قانونی دادگاه مدنی خاص یا قائم‌مقام آن حکم طلاق صادر می‌نماید نه گواهی عدم امکان سازش.
  2. در لایحه قانونی دادگاه مدنی خاص قیدی نیست که دادخواست طلاق فقط از زوج پذیرفته می‌شود. لذا طبق تبصره ۲ ماده ۳ لایحه قانونی مذکور موارد طلاق همان است که در قانون مدنی و احکام شرع مقرر گردیده و به‌موجب مواد ۱۰۲۹ و ۱۱۲۹ و ۱۱۳۰ به زن حق تقاضای طلاق از دادگاه داده شده، لذا قبول دادخواست از زوجه الزامی است.

مدت اعتبار گواهی عدم امکان سازش

پرسش: نظر به اینکه طبق قانون تعیین مدت اعتبار گواهی عدم امکان سازش مصوب ۱۱/۸/۱۳۷۶ در اجرای بند ب قانون مذکور بین قضات اختلاف‌نظر وجود داشت و نهایتاً اکثریت بر این نظر بودند که چنانچه زوج از مراجعه به دفترخانه استنکاف نماید و زوجه گواهی مذکور را به دفترخانه ارائه نماید صیغه طلاق جاری نمی­شود و گواهی صادره کان‌لم­یکن تلقی می‌گردد که در این خصوص قبلاً اداره حقوقی نیز بر همین اساس اعلام‌نظر نموده است اکنون با توجه به ماده ۳۴ قانون حمایت خانواده اخیر و تبصره ذیل آن و ماده ۳۵ همان قانون این اختلاف حادث شده که بعضی از قضات بر این نظرند که چنانچه زوجه نیز در طلاق توافقی از طلاق منصرف و در دفترخانه حاضر نشود گواهی صادره از درجه اعتبار ساقط است و بعضی دیگر به استناد ماده ۳۵ همین قانون معتقدند که چنانچه زوج به دفترخانه مراجعه نماید و زوجه حاضر نشود سردفتر اخطار می­نماید و سپس صیغه طلاق جاری می­شود و اما گروه اول معتقدند که ماده ۳۵ قانون در خصوص گواهی عدم امکان سازش در مورد طلاق به درخواست زوج می­باشد نه طلاق توافقی ولیکن گروه دوم معتقدند که ماده ۳۴ قانون حمایت خانواده اشاره به گواهی عدم امکان سازش نموده و ماده ۲۶ در خصوص تعریف گواهی عدم امکان سازش هم در مورد طلاق زوج و هم در مورد طلاق توافقی اشاره دارد؛ لذا خواهشمند است اعلام نظر فرمایند چنانچه در طلاق توافقی زوجه منصرف شود آیا گواهی عدم امکان سازش از درجه اعتبار ساقط است یا زوج می‌تواند به استناد ماده ۳۵ قانون حمایت خانواده با ارائه گواهی صادره به دفترخانه اقدام به اجرای صیغه طلاق نماید.

در خصوص چگونگی اعمال ماده ۳۵ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ در فرض عدم حضور زوجه در دفترخانه، موارد زیر قابل ذکر است.

اولاً: با توجه به اطلاق ماده ۳۵ قانون فوق‌الذکر، مقررات این ماده قانونی شامل گواهی عدم امکان سازش با هر نوع منشائی می‌باشد، خواه ناشی از طلاق توافقی بوده، خواه ناشی از درخواست طلاق از ناحیه زوج باشد. به‌علاوه توافق در طلاق نمی‌تواند معنایی جز این داشته باشد که زوجین اعلام داشته‌اند هر دو متقاضی طلاق می‌باشند و دادگاه با رعایت کلیه مقررات مربوط، گواهی عدم امکان سازش صادر می‌کند.

ثانیاً: وفق نص ماده ۳۵ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ در صورتی که زوجه ظرف یک هفته در دفترخانه حاضر نشود، سردفتر به زوجین اخطار می‌کند برای اجرای صیغه طلاق و ثبت آن در دفترخانه ۹ حاضر شوند، در صورت عدم حضور زوجه، صیغه طلاق جاری و پس از ثبت به‌وسیله دفترخانه، مراتب به اطلاع زوجه می‌رسد.

ثالثاً: در مورد چگونگی پرداخت حق و حقوق زوجه با وصف امتناع وی از حضور در دفتر رسمی طلاق، با عنایت به ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱، از آنجایی که دادگاه ضمن رأی خود در مورد طلاق زوجین ]که شامل حکم و گواهی عدم امکان سازش، هر دو  می‌گردد‌[، مکلف است تکلیف کلیه حق و حقوق زوجه را نیز مشخص نماید بنابراین ثبت طلاق در فرض موردنظر (عدم حضور زوجه در دفترخانه) منوط به سپردن کلیه حق و حقوق زوجه وفق رأی دادگاه، توسط زوج به حساب سپرده امانی است که مطابق مقررات، از سوی دفترخانه اعلام می‌گردد و در صورت صدور حکم تقسیط یا اعسار زوج،‌ مطابق آن اقدام می‌شود.

مقالات دیگر

با ما در ارتباط باشید